`Τα θολά νερά της ελληνικής γεωργίας και η διέξοδος - Olive Oil Times

Τα Murky Waters της Ελληνικής Γεωργίας και η Διαδρομή

Από τον Κώστα Βασιλόπουλο
12 Ιανουαρίου 2013 10:36 UTC


Καθώς περισσότεροι Έλληνες της πόλης επιστρέφουν στις αγροτικές ρίζες τους, πολλοί από αυτούς τους νέους αγρότες βρίσκονται χαμένοι στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στην πρόκληση. (Φωτογραφία: Simon aka Flyblog)

Επιστροφή στο χωριό

Για αιώνες, οι άνθρωποι στην Ελλάδα βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στη γη για να προμηθευτούν βασικά αγαθά για την επιβίωσή τους, όπως το σιτάρι που έδινε αλεύρι, πατάτες, ελιές, λαχανικά και φρούτα. Κατά τη διάρκεια των μεγάλων αστικών κυμάτων της δεκαετίας του 1950 και του 60, οι μεγάλες πόλεις πλημμύρισαν από νεοφερμένους και η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε. Πέρα από τη στραβή ανάπτυξη και επέκταση που έφερε στις πόλεις, η αστικοποίηση θεωρείται πλέον ανασταλτικός παράγοντας ανάπτυξης, καθώς το καθαρό αποτέλεσμα ήταν ο συνωστισμός και η ανεργία στις αστικές περιοχές και οι αχρησιμοποίητες αγροτικές εκτάσεις στις αγροτικές περιοχές.

Αυτή η άνιση πρόοδος απαιτεί τώρα ένα τίμημα: την οικονομική κρίση, που ήρθε για να μείνει, έχει αναγκάσει πολλούς κατοίκους των πόλεων να επιστρέψουν στα χωριά και στα σπίτια τους και να ξεκινήσουν από την αρχή καλλιεργώντας την οικογενειακή γη. Όμως, χωρίς να υπάρχει συνέχεια στη φροντίδα της γης και χωρίς να μεταφέρεται γνώση επειδή δεν υπάρχει κανείς να τους μεταφέρει την τεχνογνωσία, οι νέοι αγρότες συχνά βρίσκονται χαμένοι στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στην πρόκληση. Το κράτος προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα για να τους μάθει τη δουλειά, αλλά τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει ένα τέτοιο κενό πρακτικών γνώσεων.

Συγκεκριμένα στον κλάδο του ελαιολάδου όπου απασχολούνται περισσότεροι από τους μισούς νέους αγρότες, υπάρχουν ακόμη περισσότερα προβλήματα: Η ξηρασία έχει προκαλέσει μειωμένη απόδοση ελαιολάδου σε πολλά μέρη, οι πρόσφατες χαλαζοπτώσεις στις νότιες περιοχές επιδείνωσαν την κατάσταση χτυπώντας δυνατά τα δέντρα και τις ντύπες, μεγάλες ποσότητες φρέσκου ελαιολάδου κλέβονται παντού, ελαιόδεντρα κόβονται να γίνουν καυσόξυλα μιας και το πετρέλαιο είναι πανάκριβο, οι τιμές του ελαιολάδου εκτινάσσονται ψηλά και χαμηλά και οι κλασικές αναποτελεσματικότητα του κράτους να προωθήσει το καλό (και των παραγωγών να σχηματίσουν συνασπισμούς) είναι διαβόητες.

Ο ψυχολογικός παράγοντας

Αυτά τα φαινόμενα ήταν πάντα παρόντα, αλλά τώρα είναι πιο συχνά, πιο συζητημένα και πολύ πιο σημαντικά. Η κλοπή 400 κιλών λαδιού από μια αγροικία στη Θεσσαλία τον περασμένο μήνα μπορεί πλέον να είναι καταστροφική για τον αγρότη και η φτώχεια ωθεί τους πιθανούς κλέφτες να πάρουν τα πάντα, από λάδι μέχρι μηχανήματα και ζώα.

Σε δύσκολες καταστάσεις, η ψυχολογία παίζει κρίσιμο ρόλο και η εις βάθος κατανόηση της κατάστασης είναι σημαντική. Ο πανικός, ο οποίος αναπαράγεται και μεγεθύνεται συνεχώς από τα μέσα ενημέρωσης, είναι ένας ανεπιθύμητος σύντροφος που τυφλώνει τους ανθρώπους από το να καταλάβουν ότι δεν είναι όλοι οι άλλοι κλέφτες και ότι δεν θα ληστέψουν όλοι.

Οι νέοι αγρότες πρέπει να μπορούν να κατανοήσουν ότι, παρά τις παραβιάσεις και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, η κοινότητα έχει ισχυρούς δεσμούς που δεν μπορούν να σπάσουν εύκολα. Η γη μπορεί να είναι η λύση για πολλούς και τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται αν προσπαθήσουν αρκετά. Οι ευκαιρίες έρχονται και φεύγουν μέσα στην κρίση και πρέπει να καταλάβουν μία ή δύο από αυτές. Ο καιρός θα είναι και πάλι σύμμαχός τους και απαιτείται υπομονή και επιμονή.

Το φως στο τέλος του τούνελ

Φυσικά δεν είναι όλα σκοτεινά και οπισθοδρομικά. Η έλλειψη γνώσης για τη γη μπορεί σε κάποιο βαθμό να αντισταθμιστεί από φιλόδοξους αγρότες που αναζητούν συνεχώς νέες γεωργικές τεχνικές, που χρησιμοποιούν τη σύγχρονη τεχνολογία για να φτιάξουν τα καλύτερα προϊόντα, που επικοινωνούν με αγορές και δυνητικούς πελάτες μέσω του Διαδικτύου και διαφημίζουν τα προϊόντα τους στο Διαδίκτυο .

Όσο πιο ανήσυχοι και ευφάνταστοι είστε, τόσο πιο ευημερούσα θα είναι η επιχείρησή σας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που επιστρέφουν στο χωριό που έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν από το πλήθος και να εντυπωσιάσουν το κοινό: εκτροφή σαλιγκαριών, βιολογικό ελαιόλαδο Η παραγωγή, οι υδροπονικές καλλιέργειες, η εκτροφή τρούφας, είναι όλα περιπτώσεις μάλλον ασυνήθιστων αλλά πρόσφατα κερδοφόρων δραστηριοτήτων. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ένας άνθρωπος που πληρώνεται καλά για να περιπλανηθεί στα βουνά γύρω από το χωριό του και να μαζέψει άγρια ​​βρώσιμα λαχανικά, τα οποία στη συνέχεια στέλνονται σε φανταχτερά εστιατόρια στην Αθήνα (τα πράσινα βραστά λαχανικά είναι ένα κοινό πιάτο στην Ελλάδα).

Επιπλέον, το κράτος εντόπισε το πρόβλημα και άρχισε να νοικιάζει γη σε νέους αγρότες έναντι συμβολικού ετήσιου κόστους 20 ευρώ το στρέμμα. Η Εκκλησία της Ελλάδος σκέπτεται επίσης να παραχωρήσει τις περιουσίες της στους αγρότες, σε μια χειρονομία καλής θέλησης αλλά και ουσιαστικής στήριξης. Τα μετρητά αρχίζουν να ρέουν ξανά αργά και, σύμφωνα με κρατικούς αξιωματούχους, οι ΜΜΕ (Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις), η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, θα έχουν την ευκαιρία να χρηματοδοτηθούν από ένα αποθετήριο περίπου 500 εκατ. ευρώ.

Τελικά, όλα καταλήγουν στο γεγονός ότι εάν οι νέοι αγρότες είναι αρκετά ικανοί και ικανοί να διατηρήσουν μια θετική στάση απέναντι στα εμπόδια που γεννήθηκαν από την κρίση, αυτοί οι νεογέννητοι λάτρεις της γης θα τα καταφέρουν.

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα