Η παγκόσμια γεωργία χάνει δισεκατομμύρια ώρες εργασίας για να θερμανθεί, λέει η μελέτη

Νέα έρευνα δείχνει ότι δισεκατομμύρια ώρες εργασίας έχουν χαθεί από την υπερβολική ζέστη παγκοσμίως. Η τάση θα επιταχυνθεί τις επόμενες δεκαετίες καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται.
Από τον Paolo DeAndreis
22 Δεκεμβρίου 2021 09:49 UTC

Περισσότερες από 675 δισεκατομμύρια ώρες εργασίας χάνονται κάθε χρόνο εξαιτίας της υπερβολικής ζέστης και υγρασίας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Ινστιτούτο Φυσικής, μη κερδοσκοπικό.

Η έρευνα επιβεβαιώνει τις προβλέψεις για ετήσιες απώλειες εργασίας πολύ υψηλότερες από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως, ίσο με το 1.7 τοις εκατό του παγκόσμιου (ΑΕΠ).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτές οι απώλειες επηρεάζουν κυρίως τη γεωργία και τις κατασκευές, αλλά επηρεάζουν πολλούς διαφορετικούς τομείς.

Δείτε επίσης:Climate Covergae

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η απώλεια παραγωγικότητας που σχετίζεται με την υπερβολική θερμότητα ξεπερνά τα 2.1 τρισεκατομμύρια in αγοραστική δύναμη – την αξία του νομίσματος ως προς τον αριθμό των αγαθών ή των υπηρεσιών που μπορεί να αγοράσει μια μονάδα χρημάτων. Πρόσθεσαν ότι το 10 τοις εκατό της παραγωγικής ικανότητας χάνεται λόγω αφόρητων εξωτερικών συνθηκών εργασίας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, περίπου το 30 τοις εκατό αυτών των απωλειών θα μπορούσαν να ανακτηθούν με την αλλαγή των ωρών εργασίας και τον επαναπρογραμματισμό τους κατά τις πιο δροσερές ώρες της ημέρας. Ωστόσο, οι επιπτώσεις τέτοιων μέτρων προσαρμογής θα μειωθούν καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν.

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, οι απώλειες εργασίας που σχετίζονται με τη θερμότητα αυξήθηκαν τουλάχιστον εννέα τοις εκατό, μια τάση που δείχνει πώς ακόμη και μικρές αλλαγές, τόσο χαμηλές όσο μια αύξηση 0.5 ºC στη μέση παγκόσμια θερμοκρασία, μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγικότητα της εργασίας.

Άλλος μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, δείχνει πώς η χαμένη παραγωγικότητα σχετίζεται άμεσα με την αύξηση της θέρμανσης και ότι απαιτούνται περαιτέρω μέτρα προσαρμογής για τον περιορισμό των απωλειών και τη διασφάλιση της ασφάλειας των εργαζομένων σε βασικούς τομείς της οικονομίας.

"Ο πλανήτης έχει θερμανθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Η έκθεση στην υγρή ζέστη έχει αυξηθεί και η εργασία έχει ήδη επηρεαστεί», είπε ο Luke Parsons, μεταδιδακτορικός συνεργάτης και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Duke και συν-συγγραφέας και των δύο μελετών. Olive Oil Times.

"Είναι δυνατόν να εκτιμηθούν οι απώλειες εργασίας λόγω της έκθεσης σε υγρή θερμότητα τα τελευταία 40 περίπου χρόνια και πώς αυτές οι απώλειες έχουν αλλάξει σε διάφορες περιοχές», πρόσθεσε.

Η ζέστη και η υγρή ζέστη αντιπροσωπεύουν δυνητικά επικίνδυνες συνθήκες για τους εργαζόμενους σε εξωτερικούς χώρους, καθώς οι υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία εμποδίζουν την ικανότητα του σώματος να κρυώσει μέσω της εφίδρωσης.

Αυτό σημαίνει ότι οι αγρότες και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι πρέπει συχνά να επιβραδύνουν την εργασία τους και να ενυδατώνονται, ή ακόμη και να σταματήσουν να εργάζονται και να μετακινηθούν σε πιο δροσερές τοποθεσίες για να επιτρέψουν τη σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας του σώματος.

Περισσότερο από το 70 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού σε ηλικία εργασίας - περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ερευνητών - ζει αυτή τη στιγμή σε περιβάλλοντα όπου οι μεγάλες απώλειες εργασίας λόγω της υγρής ζέστης υπερβαίνουν τις 100 ώρες ανά άτομο ετησίως.

"Οι εκτιμήσεις μας για την απώλεια εργατικού δυναμικού περιορίζονται στους εργαζομένους στη γεωργία, την αλιεία, τη δασοκομία και τις κατασκευές, αλλά αυτοί οι τομείς αντιπροσωπεύουν σημαντικό ποσοστό του συνολικού εργατικού δυναμικού σε πολλές περιοχές, με περίπου 69 τοις εκατό των εργαζομένων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος να εργάζονται στη γεωργία και σε άλλες πρωτογενείς τα επαγγέλματα του κλάδου», έγραψαν οι ερευνητές.

"Οι εργαζόμενοι σε πολλές τοποθεσίες σταματούν ήδη την εργασία στο πιο ζεστό μέρος της ημέρας επειδή είναι πολύ άβολο να εργαστείς ή οι τοπικοί κανονισμοί απαιτούν τη διακοπή της εργασίας εάν κάνει πολύ ζέστη», πρόσθεσε ο Parsons.

"Ο επαναπρογραμματισμός της εργασίας στα πιο δροσερά μέρη της ημέρας είναι μια πιθανή στρατηγική προσαρμογής», είπε. "Ωστόσο, δείχνουμε ότι καθώς η υδρόγειος θερμαίνεται, οι πιο δροσερές ώρες της ημέρας θερμαίνονται επίσης, επομένως αυτή η στρατηγική προσαρμογής γίνεται λιγότερο αποτελεσματική με κάθε βαθμό υπερθέρμανσης του πλανήτη».

"Το επίκεντρο της έρευνάς μας δεν ήταν σε άλλες μεθόδους προσαρμογής, αλλά [αυτές] μπορεί να περιλαμβάνουν επαρκή ενυδάτωση των εργαζομένων, διαλείμματα ανάπαυσης στη σκιά, διαφορετικούς τύπους ρούχων που προστατεύουν τους εργαζόμενους από τον ήλιο ή τους επιτρέπουν να κρυώνουν πιο αποτελεσματικά, μηχανοποίηση της εργασίας , μετακίνηση των πιο εντατικών εργασιών σε πιο δροσερές ώρες της ημέρας, μετακίνηση εργασίας που εκθέτει τους εργαζόμενους στον άμεσο ήλιο στη σκιά και εγκλιματισμό στη ζέστη», συνέχισε.

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι απώλειες παραγωγικότητας της εργασίας λόγω της μείωσης του ποσοστού εργασίας ενδέχεται να ανέλθουν σε 250 έως 275 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως παγκοσμίως.

Οι περισσότερες από αυτές τις απώλειες συμβαίνουν σε χώρες χαμηλού έως μεσαίου εισοδήματος, σε γεωγραφικά πλάτη όπου οι εργαζόμενοι στη γεωργία και τις κατασκευές βρίσκονται συχνά να εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες.

"Τον επόμενο αιώνα, η υπερθέρμανση του πλανήτη από τον άνθρωπο θα ωθήσει πολλές περιοχές χαμηλού γεωγραφικού πλάτους ακόμη περισσότερο σε άβολες και επικίνδυνες συνθήκες για εργασία σε εξωτερικούς χώρους, με την έκθεση στη θερμότητα να αυξάνεται σχετικά γραμμικά ως συνάρτηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών», έγραψαν οι ερευνητές.

Δείτε επίσης:Η La Niña επέστρεψε, φέρνει βροχή και ξηρασία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά

Η έρευνα δείχνει πώς σημειώνονται οι μεγαλύτερες κατά κεφαλήν απώλειες εργασίας στο Κατάρ, με 354 ώρες απώλειας ανά άτομο σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο των 81 ωρών απώλειας ανά άτομο από το 2001 έως το 2020.

Η μελέτη προέβλεψε ότι οι απώλειες στο Κατάρ θα συνεχίσουν να αυξάνονται ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο για κάθε βαθμό Κελσίου αύξησης της θερμοκρασίας. Με αύξηση μόλις 1 ºC, ο παγκόσμιος μέσος όρος θα αυξηθεί στις 134 ώρες ανά άτομο με τις απώλειες του Κατάρ να εκτοξεύονται σε 530 ώρες ανά άτομο.

"Η έκθεση σε υγρή ζέστη και οι σχετικές πιθανές βαριές απώλειες εργασίας έχουν αυξηθεί στη νότια Βόρεια Αμερική, σε μεγάλο μέρος της Κεντρικής και ισημερινής Νότιας Αμερικής, στην ισημερινή Αφρική, στη Νοτιοδυτική Ασία, στη Νότια Ασία, στη Νοτιοανατολική Ασία και σε μέρη της Ωκεανίας», είπε ο Parsons.

Η έρευνα δείχνει πώς η παγκόσμια μέση απώλεια θα έφτανε τις 212 ώρες ανά άτομο με άνοδο 2 °C και τις 457 ώρες με άνοδο 4 °C.

Για την καλύτερη κατανόηση των νέων προκλήσεων που σχετίζονται με τις επιπτώσεις της θερμότητας στην απώλεια εργατικού δυναμικού, οι επιστήμονες είπαν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα.

"Αν και η έκθεση σε υγρή θερμότητα και οι επιπτώσεις της στην παραγωγικότητα των εργαζομένων είναι σημαντικές, οι γνώσεις μας για το πώς οι εργαζόμενοι σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και καταστάσεις αντιδρούν στην έκθεση στη θερμότητα είναι περιορισμένες», είπε ο Parsons.

Ο ερευνητής του Πανεπιστημίου Duke τόνισε επίσης πώς τα τρέχοντα δεδομένα χρησιμοποιούνται από πολλούς ερευνητές "βασιστείτε σε προηγούμενες μελέτες εργατών γεωργίας και ανθρακωρύχων που μέτρησαν πόση παραγωγικότητα εργασίας χάθηκε όταν οι εργαζόμενοι εκτέθηκαν σε διάφορα επίπεδα ζέστης και υγρασίας».

"Η κλίμακα και η κατανομή των επιπτώσεων της υγρής θερμότητας στην απώλεια εργατικού δυναμικού υποδηλώνουν σημαντικούς κινδύνους για την ανθεκτικότητα και την ευημερία των εργαζομένων σε εξωτερικούς χώρους, καθώς και των οικογενειών που βασίζονται σε αυτούς τους εργάτες για τα προς το ζην», κατέληξαν οι επιστήμονες. "Η ικανότητα των εργαζομένων να αποκτούν εισοδήματα σε ασφαλή εργασιακά περιβάλλοντα είναι σημαντική για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας φτώχειας, την αντιμετώπιση της ανθεκτικότητας των νοικοκυριών στο κλίμα και για την εθνική οικονομική ανάπτυξη».



Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα